Opowieści z Narni. Podróż Wędrowca do Świtu: część 11

W dziesiątym rozdziale Łucja ruszyła na wykonywanie misji, którą zlecili jej niewidzialni mieszkańcy wyspy. Odnalazła księgę, która kusiła ją innymi zaklęciami (czynienie najpiękniejszą, podsłuchiwanie). Od wypowiedzenia pierwszego odwiodła ją głowa Aslana, drugie spowodowało, że usłyszała to, czego wolałaby nie usłyszeć. Wreszcie odnalazła właściwe, wypowiedziała je i spotkała Aslana. A co było dalej?

Tradycyjnie wpis podzielony jest na trzy części. Poniżej znajdziecie streszczenie jedenastego rozdziału książki zatytułowanego "Łachonogowie są szczęśliwi", a także zaobserwowane w porównaniu z pierwowzorem różnice w filmie z 2010 roku i serialu BBC.

Książka. Aslan poprowadził Łucję w kierunku Koriakina (czarodzieja) i zniknął. Właściciel domu przygotował poczęstunek, zasiadł z dziewczynką za stołem i opowiedział jej historię, jak to się stało, że mieszkańcy wyspy stali się niewidzialni. Gdy Łucja dostrzegła ich przez okno (czarodziej zwał ich Patałachami), wyszła z domu, by spróbować ich przekonać, że wyglądają pięknie (bez powodzenia). Po posiłku i noclegu następnego dnia Narnijczycy udali się w dalszą podróż. A Patałachowie, którzy otrzymali nową nazwę (Jednonogowie) tak pomieszali obydwa określenia, iż stali się Łachonogami.

Film. W produkcji z 2010 roku tradycyjnie nie brakowało różnic w porównaniu z pierwowzorem. Oto one:

1) Łachnogowie stali się widzialni, gdy toczyli swego rodzaju bitwę z Narnijczykami, którzy dosłownie chwilę wcześniej po raz pierwszy się z nimi zetknęli. W książce pierwsze spotkanie miało miejsce znacznie wcześniej, na plaży.

2) Miecz skierowany w kierunku "Szefa" spowodował, iż pozostali dowiedzieli się, gdzie jest Łucja. W książce Łucja dobrowolnie weszła do domu czarodzieja, a pozostali Narnijczycy doskonale wiedzieli, gdzie się znajduje dziewczynka.

3) Z domu czarodzieja wyszła Łucja w towarzystwie gospodarza. W książce Koriakin nie opuścił domu, spodziewając się, że wywoła to przerażenie wśród mieszkańców wyspy.

4) Rozmowa Koriakina z łachonogami została wymyślona przez twórców filmu.

5) Koriakin nazywa mieszkańców wyspy łachonogami. W książce pada polska nazwa "Patałachy", a łachonogowie powstali z połączenia dwóch różnych określeń w późniejszym czasie.

6) Cała opowieść Koriakina o wyspie zła, siedmiu mieczach, mgle i konieczności podążania za gwiazdą została zmyślona na potrzeby filmu.

7) Do jedenastego rozdziału nawiązuje także późniejsze zdarzenie na statku, podczas którego Łucja postanawia skorzystać z wyrwanej karty magicznej księgi. Zdarzenie to także zostało zmyślone przez twórców filmu.

Na wydarzenia z omawianego fragmentu, łącznie ze zmyślonymi scenami, poświęcono ok. 5 minut.

Serial. BBC starało się dość wiernie odwzorować zdarzenia z książki. Jedyna zauważona różnica: Czarodziej pojawił się dzięki oddechowi Aslana w pokoju, gdzie znajdowała się księga. W książce do spotkania doszło na korytarzu.

Na wydarzenia z jedenastego rozdziału poświęcono ok. pięciu minut.